رعد همی زند دُهل ، زنده شده است جزء و کلدر دل شاخ و مغز گل بوی بهار میکشد
آنکه ضمیر دانه را علت میوه میکندراز دل درخت را بر سر دار میکشد
لطف بهار بشکند رنج خمار باغ راگرچه جفای دی کنون سوی خمار میکشد" مولانا "